Önsel Külük

“Yüzünü kutbun yıldızına dön,

Sağ elin doğudur”

Bu cümlelerdi ilkokulda,

“Çivisi çok, haritası yok.” denilen sınıfta,

Onlarca çift göze haritayı çizdiren.

Üç dört saat teneffüslerdi,

onların tek çocukluğu.

Türkçe bozuk, düşünceler düzgündü.

Asla vazcayılmamalıydı,

Cesaretleri kendini intihar etmemeliydi içlerinde.

Sıra sıra her şeyi gördüler.

Kâh doğu, kâh batı diye başlayan,

Mükemmel cümleleri gördüler.

Sevdiğini haykırsalar,

ya kan, ya da "soğukkan" gördüler.

Birbirinin aynısı hayatlarındaki farkları,

Önlerinden geçen doğu ekspresinin vagonları arasındaki,

Olmayan farklara benzettiler.

Oysa ki çoktan vazcayılmıştı her şeyden,

ve kuşkusuz kendini intihar etmişti içlerindeki cesaretleri... 

Önsel KÜLÜK