Önsel Külük

Kuru fırtınalar dolmuş gözlerine.

Kalbin uyuyakalmış ya hep,

Geç kağıtları dolmuş avucun. 

Anlık çarpıntıların varmış

evvel zaman içinde,

Bilememişsin neden.

Tansiyon mu?

Nabız mı?

Yoksa o mu?

Öylece beklemişsin.

 

Sigaranı rüzgar içmiş sonra. 

Denizlerin çıldırmış artık,

Göğe kadar uzanmış kavgan, 

Acıdan çığlık çığlığa suyun tuzu. 

Sende bu işgal huzursuzluğu,

Ah ben bilemedim ki nasıl,

Sana bakınca bu göl dinginliği. 

Kıyında bayraklar,

Mavi, beyaz. 

Su desen, 

Hareket eder gibi, durur gibi. 

Ah bir görsen güzelliğini!

Karıncalar su içiyormuş gibi. 

 

Önsel KÜLÜK / 2016