Doğduğun yerde 

biri ölüyor bugün. 

Haberi kıtaları geçiyor

Geliyor kulaklarına

Yakıyor içini bir çırpıda.

Burada yalnızsın elbet

Hatta oraya uzaksın,

Yine de avuçlarında bütün yangısı,

Yanaklarında bütün kırmızısı. 

 

Yaşadığın yerde

Şahitliğini istiyorlar bugün. 

Beyaz tüllere, çiçeklere ve 

tüm fotoğraf gülümsemelerine. 

İçin yangın yeri,

dolmaya meyilli gözlerin. 

Tekrar görmeyeceğin bir deftere

İmzanı bırakıyorsun,

ve dönüyorsun kendi dört duvarına. 

 

Yaşayacağın yerden,

Seni istiyorlar bugün. 

İstenmeyi beklemişsin epeyce. 

İstiyorlar şimdi. 

Yeni bir yaşam müjdeliyorlar başka dilde. 

Ne ki sesin solgun. 

Yüzün asık.

Tüm iliklerin çekiliyor sanki,

Aklın inatçı,

Sorup duruyor.

Yiten yaşamın yerini alır mı bir diğeri?

 

Önsel KÜLÜK /2019